Mag jouw partner op je telefoon kijken? Gewoon pakken wanneer hij of zij een foto wil maken en de eigen telefoon ligt te ver weg. Of even op google iets opzoeken. Vind je dat ok?
En hoe zit het dan met je whatsapp conversaties? Met de andere ouders van school? Met je moeder? Met je vrienden of vriendinnen? Mag je partner daar ook gewoon doorheen scrollen?
Wat is oké en wat niet?
Wat vind je nog wel ok en wat niet? En wat vindt jouw partner?
De vraag is eigenlijk: wanneer is iets privé en wanneer voelt het als geheimhouden?
Als ik kijk naar mijn eigen telefoon vind ik het geen enkel probleem als mijn partner daarin kijkt. Wil je een foto maken? Doe maar. Kijken wat voor foto’s ik gemaakt heb toen ik lekker naar het bos was met de kinderen? Ga je gang. Even wat opzoeken op mijn telefoon omdat die van jou zo ver ligt? Doe je ding.
Maar ga niet in mijn whatsapp gesprekken kijken. Dat is voor mij privé.
Is het geheim of privé?
Is het dan een geheim wat ik met mijn vriendinnen bespreek? Nee hoor, als hij het persé wil weten mag dat. Maar ik vind het niet nodig.
Want ja, soms klaag ik over die kerel van mij. Of de kinderen. Of mijn werk. Of het weer.
En soms bespreek ik dingen met vriendinnen waarvan mijn vriend denkt “nou, dat hoeft niet iedereen te weten toch?”. En soms bespreken vriendinnen wat met mij wat mijn vriend helemaal niets aangaat.
Het wordt een dingetje
Nu kijkt hij ook niet in mijn whatsapp conversaties, dus het is gelukkig geen ding. Want dat kan het wel worden, de telefoon, een dingetje. Want wat als één van jullie liever niet heeft dat de ander zomaar op zijn/haar telefoon kijkt. Vind je dat dan ok? Of gaan er alarmbellen rinkelen?
Zeker als er ooit ontrouw is geweest in de relatie, kan je enorm op de telefoon van je partner gericht raken. Zou hij nog contact hebben met haar? Waarom neemt zij de telefoon overal mee naartoe? Zou ik gewoon eens moeten checken wat hij allemaal doet op zijn telefoon?
Dan ligt de grens vanaf waar iets nog privé is en wanneer iets als geheim voelt, misschien een stuk dichterbij.
Uiteindelijk draait het om vertrouwen
Het probleem is, als je in iemands telefoon kijkt, kun je altijd wel iets vinden waar je niet blij mee bent. Waarvan je je afvraagt wat het is, waarom het besproken is, wie die persoon is. En dan wordt het voor je weet een kruisverhoor omdat er wantrouwen is.
Want uiteindelijk draait het daar om. Vertrouwen. Vertrouw je erop dat wat privé is, niet een geheim is?
Okee, leuk dat we weten waar het om draait: vertrouwen en wantrouwen, privé en geheim. Maar wat doe je er dan mee? Wat als je partner steeds in jouw telefoon wil kijken? Of andersom: wat als jij het gevoel hebt dat je partner zijn/haar telefoon bij je weghoudt omdat er iets in te vinden is dat jij niet mag zien? Wat doe je dan?
Maak het bespreekbaar
Belangrijk is om het bespreekbaar te maken. En dan niet direct in de aanval en de beschuldigingen schieten natuurlijk. Maar zeggen wat je ziet en wat voor gevoel je dat geeft.
Je zit regelmatig op mijn telefoon in mijn whatsapp conversaties te lezen. Ik vind dat niet prettig, sommige dingen die ik bespreek met vrienden is privé. Ik krijg zo het gevoel dat je me niet vertrouwt.
Of
Ik heb het gevoel dat je je telefoon afschermt van mij, dat ik er niet op mag kijken. Dat geeft me een naar gevoel, alsof er iets geheim wordt gehouden van mij.
En als dan blijkt dat er inderdaad wantrouwen is, bespreek dan hoe dat komt. Waar iemand bang voor is. Waarom diegene daar bang voor is.
En hoe je misschien kan voorkomen dat iemand je wantrouwt.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard
Zoals het spreekwoord gaat: Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Oftewel het kost moeite om vertrouwen op te bouwen en het kan snel weer weg zijn. Dan kost het opnieuw moeite, en vaak nog meer ook, om het terug op te bouwen.
Blijft die telefoon echt een dingetje? Denk er dan eens over na om hulp in te schakelen. Ik kan jullie helpen om te bespreken waar het mis gaat in het vertrouwen en hoe je dat weer samen op kan lossen.