Steeds meer cliënten die mijn praktijk bezoeken, hebben een niet-monogame relatie. Swingen, open relatie, polyamorie; er zijn zoveel verschillende relatievormen. De vraag is dan ook: is trouw en monogamie nog steeds wel zo belangrijk als we vroeger dachten?
Ik zette daarom eens op een rijtje welke redenen er zijn voor een monogame relatie en of die aspecten ook gewoon vindbaar zijn in een minder-monogame relatie.
Vertrouwen en veiligheid
Een van de belangrijkste aspecten van een succesvolle relatie is het opbouwen van vertrouwen tussen partners. Je zou kunnen zeggen dat trouw en monogamie hierbij een centrale rol spelen. Wanneer beide partners zich kunnen toewijden aan exclusiviteit in hun relatie, ontstaat er een gevoel van veiligheid en zekerheid. Dit vertrouwen vormt de basis waarop een diepgaande emotionele verbinding kan groeien.
Echter, betekent dat dat mensen die een open relatie hebben zich niet veilig voelen? Zeker niet! Wanneer jullie een niet-monogamie relatie hebben kan het juist ook zorgen voor een gevoel van vertrouwen; het vertrouwen dat je partner zich houdt aan de afspraken die jullie gemaakt hebben. Wat is wel okee en prettig binnen jullie relatie en wat niet? Zo lang jullie heel duidelijk hebben wat er wel en niet kan en daar regelmatig met elkaar over in gesprek gaan, zou dit geen probleem hoeven zijn.
Wel is het ontzettend belangrijk om hier regelmatig het gesprek over te voeren. Kloppen de afspraken die jullie eerder maakten nog wel bij wat jullie nu doen, wat jullie nu zouden willen? Behoeftes kunnen veranderen, dus het is belangrijk hier over te blijven praten.
Diepere emotionele verbinding
Trouw en monogamie bieden de mogelijkheid om een diepere emotionele band te creëren. Wanneer partners zich exclusief richten op elkaar, kunnen ze zich volledig openstellen voor elkaar, hun kwetsbaarheden delen en intimiteit opbouwen. Dit proces van emotionele verbinding kan leiden tot een diepere liefde en begrip voor elkaar, wat de basis vormt voor een langdurige en vervullende relatie.
Toch zie ik ook hoe partners met een niet monogame relatie een hele diepe emotionele verbinding hebben. Het elkaar gunnen van liefde of seks met anderen buiten jullie relatie, met of zonder elkaar, kan ook een diepe verbinding geven. Zien hoe je partner geniet van een andere man of vrouw, kan voor sommigen ook heel fijn zijn. Dus ook dit aspect is in mijn ogen niet voorbehouden aan monogame mensen.
Stabiliteit en voorspelbaarheid
Een monogame relatie biedt een gevoel van stabiliteit en voorspelbaarheid. Het geeft partners de zekerheid dat ze kunnen rekenen op de aanwezigheid van hun geliefde in hun leven. Dit gevoel van continuïteit en zekerheid kan helpen bij het omgaan met de uitdagingen en onzekerheden die het leven met zich meebrengt.
De vraag is: hoe fijn is die voorspelbaarheid? Soms kan het ook sleur opleveren. Of het als vanzelfsprekend vinden dat iemand bij je blijft en daardoor geen moeite meer doen. De spanning dat je je partner zou kunnen verliezen, een klein beetje jaloezie, kan ook zorgen dat je extra je best doet voor de ander. Waar dit voor veel mensen juist helemaal niet prettig is, zijn er zeker ook mensen voor wie dit juist wel heel prettig kan zijn.
Bescherming tegen gezondheidsrisico’s
Trouw en monogamie dragen bij aan het verminderen van gezondheidsrisico’s, met name op het gebied van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s). Het beperken van seksuele contacten tot één partner vermindert aanzienlijk het risico op het oplopen van infecties. Dit zorgt niet alleen voor de fysieke gezondheid van beide partners, maar versterkt ook het gevoel van veiligheid en welzijn in de relatie.
Goed, dit aspect is iets lastiger wanneer je niet monogaam bent. Hoe meer partners, hoe groter de gezondheidsrisico’s. Maar als iedereen volwassen en verstandig hiermee omgaat, zou dit geen probleem hoeven te zijn. We weten zo langzamerhand allemaal wel waar je condooms kan kopen, toch?
Het bevorderen van familiewaarden
Een ander genoemd aspect: De familiewaarden. Trouw en monogamie zouden een cruciale rol spelen in het bevorderen van familiewaarden. In een monogame relatie kunnen paren een stabiele en liefdevolle omgeving bieden voor het opvoeden van kinderen. Dit is belangrijk voor de gezonde ontwikkeling van kinderen, omdat ze kunnen opgroeien in een omgeving waarin liefde, zorg en toewijding centraal staan.
Maar tegenwoordig zijn er zoveel verschillende gezinssamenstellingen. Gescheiden ouders, nieuwe stiefouders, halfzusjes en stiefbroertjes. Het belangrijkste is dat kinderen zien wat een liefdevolle relatie is. Dat kinderen zien dat je soms ruzie maakt, maar het ook weer goed maakt. Dat je kinderen normen en waarden mee geeft, voor ze zorgt, laat zien dat je respect hebt voor elkaar. Een niet-monogame relatie hoeft hierin geen belemmering te zijn.
Vertel je het de kinderen?
Het is wel de vraag wat je met je kinderen hierover deelt. Hoe open wil je zijn? Is het nodig om ze van alles te vertellen over wat je met wie doet (zeker niet) of kun je beter alleen vertellen over de zaken waarmee ze daadwerkelijk geconfronteerd worden? Het is belangrijk om hier heel goed over na te denken en met elkaar over te praten wat je wel en niet wil en kan delen.
Tot slot: trouw en monogamie zijn in mijn ogen twee heel verschillende zaken. Monogamie is het hebben van één partner en daar volledig trouw aan zijn, seks is exclusief voor jullie twee.
Maar trouw zijn kun je ook in een niet monogamie relatie. Je bent dan namelijk nog steeds trouw aan de afspraken die jullie samen maken, en daarmee ben je trouw aan elkaar.
Hebben jullie vraagtekens bij trouw zijn en hoe jullie dit vorm willen geven binnen jullie relatie? Neem dan eens contact met mij op voor een gratis kennismakingsgesprek!